Zaista! 
Ko je, zašto i zbog čega razgrađivao i rušio sport Republike Srpske?!
Sumoran maj, 1998. godine…
Kiša je tog jutra uporno zalijevala sarajevske krovove.
Skromno uređeni kabinet Karlosa Vestendorpa, visokog predstavnika Međunarodne zajednice za BiH, što praktično znači politički najuticajniji čovjek “Dejtonske zemlje”, ispunila čudesna tišina. Ovog simpatičnog i šarmantnog, ali i gvozdenog Španca gotovo tri časa sam, uz prisustvo njegove najbliže pratnje i kolega Milenka Šajića i Milenka Šukala, pitao o bosansko-hercegovačkoj zbilji i kako je on vidi? Nema o čemu nismo razgovarali: o Hagu, o Mladiću i Karadžiću, o Miloševiću… o minulom ratu, o istorijskom naslijeđu na Balkanu, o statusu Brčkog, zajedno, u međuvremenu, i doručkovali. 
Teške sumorne teme smorile su nas obojicu, iako Vestendorpu podsmjeuljak nije silazio sa usana; gdje si sada, Petre Kočiću, pa da vidiš da se ni nakon stotinu godina u Bosni ništa nije promijenilo: bili svoji na svome, onda krvavo zaratili do uništenja, a sad nam stranac sudi i presuđuje. 
Da bi ukupnu atmosferu koliko-toliko učinio opuštenijom, i prekinuo tišinu koja se, u tom času, gotovo čula, prenosim Vestendorpu pozdrave Miljana Miljanića koji je dan ranije bio u posjeti Banjaluci.
-Gospodin Miljanić! - gotovo je poskočio. Pa on je sedamdesetih godina bio najpopularnija ličnost u Španiji, znate, ja sam čovjek sporta, pogotovo fudbala, navijač Real Madrida… 
Razgovor zaokružujemo upravo temom – sportu u BiH?
-Po slovu Dejtonskog sporazuma, koji sam do u tančina proučio sa pravnim ekspertima, sport je u nadležnosti entiteta.
Šta to praktično znači?
-Sve ono što ima svaka država, sada pripada entitetima, samim tim Republici Srpskoj kada je u pitanju sport. Praktično, mogu da imaju svoje reprezentacije, svoja takmičenja, svoje organe koje će da prizna sve i jedna međunarodna sportska organizacija! - bio je kategoričan Vestendorp.
(Intervju koji sam kasnije objavio u “Glasu Srpske” sam Vestendorp je autorizovao).
Nakon tog intervjua, u Republici Srpskoj počele su brojne aktivnosti u organizaciji samostalnosti sporta Republike Srpske. Nova vlast, na čelu sa Miloradom Dodikom, pokrenula je niz aktivnosti, a ministar i zamjenik ministra sporta bili su olimpijski pobjednici Milorad Karalić u rukometu, a Velimir Sombolac u fudbalu. Putovali su u sjedište Međunarodnog olimpijskog komiteta u Lozanu, obavili brojne razgovore i dogovore, na te razgovore stizali su i predstavnici sporta Federacije BiH. Nije sve išlo glatko, ali spora nije bilo u čijoj nadležnosti je sport po dejtonskom sporazumu – entiteta.
Usledile su brojne aktivnosti sportista Republike Srpske na međunarodnom planu. Rukometaši su igrali na internacionalnom turniru u Švajcarskoj, u toj ekipi igrao je i kasnije svjetski čuveni as Mladen Bojinović, proglašen je za najboljeg igrača turnira u dresu reprezentacije Republike Srpske sa njenim znamenjima, koja je bila i pobjednik tog međunarodnog takmičenja. Istim putem išli su u fudbaleri gostujući u Njemačkoj, a rukovodstvo FSRS Milan Jelić, predsjednik, Slobodan Tešić, potpredsjednik i Rodoljub Petković, generalni sekretar primani su u UEFA i FIFA kod najvećih zvaničnika fudbalskih federacija, i evropske i svjetske, na čelu sa Sepom Blaterom. Najveći autoritet amaterskog boksa u svijetu, generalni sekretar AIBA i EABA, Emil Zečev potpisao je delegaciji Bokserskog saveza Republike Srpske na čelu sa Sredojom Zekanovićem da mogu samostalno da se predstavljaju u svijetu i sve tako i u tom stilu.
Godine 2000. dolazi do smjene vlasti u Republici Srpskoj, a u međuvremenu, Vestendorp odlazi, a na mjesto visokog predstavnika dolazi Pedi Ešdaun. Doslovno diplomatskim političkim siledžijstvom “prekraja” Dejtonski sporazum, tumači ga na svoj način i mic po mic urušava se sport Republike Srpske, a nova vlast, koju čini SDS, pritisnut ucjenama i brojnim hipotekama, ne može da mu se suprostavi. Ono što je tada započeto u BiH, između ostalog i u sportu, traje do danas, a prekrojeni entitetski savezi u članove “krovnih” saveza su se utopili na nivou BiH, mahom bez ikakvog uticaja, a pravila igre, bez izuzetka, diktiraju se iz Sarajeva.
Ne slučajno na ovogodišnjoj manifestaciji “Dan fudbala Republike Srpske”, koja se održava u organizaciji i pod pokroviteljstvom Vlade Republike Srpske, odnosno Ministarstva porodice, omladine i sprota, lista Politikinog izdanja “Sportski žurnal”, te Fudbalskog saveza Republike Srpske, predsjednik Milorad Dodik je izjavio:
-Koristite svaki trenutak, i svaku priliku, da zaštitite sport Republike Srpske, insistirajte na našim reprezentacijama, da igramo međunarodne utakmice, da budemo čvrsto povezani sa Srbijom, jer po izvornom slovu Dejtonskog sporazuma na to imamo pravo.
Ta izjava predsjednika Dodika stigla je čak do čuvenog “Njujork tajmsa” koji ju je koristio tako što je podvukao da se politika ne treba da miješa u sport, ali nije demantovao da sport Republike Srpske ima pravo na svoju reprezentativnost i autentičnost!
Šta se, onda, čeka!?