Boks je u Banjaluci imao tradiciju i svoje protagoniste koji su dvadesetih godina minulog veka bili sportske zvijezde zahvaljujući Milkanu Gojiću, kasnije dugogodinjem direktoru hotela “Palas”, jednom od najomiljenijih ljudi u gradu, šeretu i šarmeru posebne vrste. Porodica Gojić, inače jedna od imućnijih i uglednijih u Banjaluci, Milkana je poslala u Pariž na školovanje, a on u gradu svetlosti zavolio plemenitu veštinu i bio istinski šampion čiji su mečevi oduševljavali Parižane. Boks je tada isključivo bio profesionalan sport. Na kraju ga je nemirni duh odveo i na Trgovačku akademiju u Beč, od boksa se ni tada nije odvajao, kad ju je završio vratio se u Banjaluku, a uvijek je govorio:
-Roki Marčano je bio bokserčina!
Poslije Drugog svjetskog rata boks je toliko privlačio mlade u Banjaluci, da je organizovana “Gradska liga” od Predgrađa do Gornjeg Šehera. Svaki kvart je imao boksersku sekciju: Željezničar na Predgrađu, Naprijed na Mejdanu, “Petar Drapšin” u vojsci, Milicioner u UDBI, pod pećinama i na Hisetama BSK. 
Nova mala velika zvijezda bio je Alija Lila Harbaš, hitar na ringu, vezao je udarce u serijama, eskivažama izbjegavao nalete protivnika. Oduševljavao je publiku gdje god je nastupao. Uz šampiona Lilu prvi poslijeratni bokseri Banjaluke bili su: Kićo Božić, Duško Despanić, Mesud Dujso, Franjo Rigler, Neško Bećarević, Fuad Žižko… Nije se uvijek imao ring. Okršaji su se odvijali na banjalučkim livadama, a četverougao bi se omeđio pritkama i jednim konopcem. Ili samo školskim torbama. 
Poseban odjek 1960. godine imao je bokserski turnir na Olimpijadi u Rimu i bravure mladog Amerikanca Kasijusa Kleja, koji će posle postati Muhamed Ali. 
U Banjaluci oko ugostiteljstva “Slavija”, u okviru privrednog giganta “Čajavec” okupili su se bokserski zaljubljenici na čelu sa Gojkom Krstanovićem. Zahvaljujući prije svega njemu 25. juna 1961. godine osnovan je Bokserski klub Slavija, a osnivači su bili: Mišo Bogdanović, Duško Josapović, Mile Bebić, Muhamed Kapetanović, Musolin Gligorić, Boro Tadić i Jovica Cvijetić, kasnije će im se priključiti i, do tada, atletski radnik Sredoja Zekanović koji će kroz naredne godine izrasti u jednog od najvećih sportskih radnika u amaterskom boksu u Evropi, a možda i u svijetu.
Tako je rođena Slavija, a njen prvi veliki šampion bio je Dragan Batar, čiji su dueli sa Zeničaninom Marinkom Špirićem predstavljali prvorazredne bokserske spektakle. Mečevi su se održavali na Stadionu sportskih igara.
Tako će izrasti velika Slavija, sa možda dvojicom najboljih boksera Balkana svih vremena Antonom Josipovićem i Marijanom Benešom.
Do idućeg utorka na istom mjestu kada ću i zaokružiti veliku priču o velikoj Slaviji.