Draško Ilić, Mile Kovačević, Milorad Sofrenić i Rodoljub Petković

Dugo je, baš dugo, Mile Kovačević, “otpiljeni” predsjednik Fudbalskog saveza Republike Srpske “pilio” sve oko sebe, ne birajući ni one što su udarili na njegovu sujetu, na njegov ego, fudbalsko razmišljanje i fudbalski biznis… Slobodan Tešić, Branko Lazarević, Dubravko Prstojević, Draško Ilić, Stanko Vujković, Rodoljub Petković, , Josip Bevanda, Darko Ljubojević, Dejan Travar, Žarko Laketa… nisu tek, onako, imena i prezimena u fudbalu Republike Srpske.

Ni oni, koji su mu sagradili nosač za “samobitno isticanje i hvalospjevisanje” nisu bili pošteđeni… Cijenio je samo sebe, uzdao se u svoju advokatsku akrobaciju, od fudbalskih kancelarija napravio “odvjetničke odaje”, potcjenio mnoge ljude, od prijatelja pravio neprijatelje, okretao leđa braći zbog papirčeta pozitivnog rezultata, fudbal pretvorio u predstavu, jednostavnu igru u zamršenu paukovu mrežu…

I nastupio minus.

Izgubio povjerenje kod svih (ne)prijatelji ga smjenjuju, “braća” mu isposatvljaju račun sa mnogo više nula, zapečati fudbalske kancelarije nepoštivanjem Statuta i zakona zemlje u kojoj živi, a u “odajama” niknu “đavolji advokat” kojeg su, poslije prepotentne pobjede nad mlađanim Petrom Jelićem 2016. godine, svi prozvali “vragom sa Tasmanije”.

Sve je izgledalo kao da se radi o animiranim junacima… 

A onda je neko uzeo gumicu da “ispravi” animirani scenario na fudbalskoj podlozi.

Daleko je ta Tasmanija, ovdje je, ipak, stvarnost… Ima junaka bezbroj. A đavoli su svukud oko nas!

I tako je došao red na nered, a sada se ponovo uspostavlja red. Teško da će se ovakav nered ikad više ponoviti.Istorija će pisati o jednom petku, kada je pao trinaesti dan dvanaestog mjeseca devetnaeste godine… I akterima ove priče…

P. S. Elem, malo ko vjeruje da će biti potreban glogov kolac u serijalu “Vampiri su među nama” sa naslovnom epizodom “Ogledalce moje”?