Istorija, pogotovo na Balkanu, relativna je stvar, ali to saznanje ne dozvoljava nikome da falsifikuje i izvrće činjenice i istinu!
Posljednjih mjeseci mnogo prašine se podiglo oko štampanja monografije Fudbalskog kluba Borac iz Kozarske Dubice u kojoj je grupa autora željela da podvali istinu i falsifikuje većinu toga pišući “Monografiju Fudbalskog kluba Borac Bosanska Dubica 1936 – 1991”, ne pominjući period života i rada kluba u Republici Srpskoj od 30 godina u kojima je bio, i danas je, član saveznog ranga Fudbalskog saveza Republike Srpske.
Ko ima pravo da bilo kojem klubu ili sportskom kolektivu izbriše dio istorije osim onih koji nisu dobronamjerni?!

Oglašavanjem 17. juna 2022. godine putem društvenih mreža grupa autora monografije: Emir Tabaković, Nihad Krupić i Zijad Bećirević razotkrili su sami sebe pišuću monografiju, po koricama iste, do 1991. godine, a pominjući popis stanovništa iz 2013. i “izmjenjenu demogragsku strukturu Bosanske Dubice” (zvanični naziv Kozarska Dubica ne prihvataju!!!) od 1992. do 1995. godine. Klasočna kontradiktorsnost!
Evo šta su napisali autori pomenute monografije:
“Mi - Emir Tabaković novinar, Nihad Krupić pisac i publicist i Zijad Bećirević pisac i publicist, obavještavamo širu javnost i pogotovo dubičke građane koji su donirali sredstva i svojim prilozima učestvovali u pripremi Monografije FK “Borac 55”, da povlačimo svoj autorski tekst iz Monografije FK “Borac 55”, koji smo Odboru dostavili prije godinu dana, tačnije 12. aprila 2021. godine. Samim tim prekidamo i saradnju sa Odborom.
Naš orginalni tekst Monografije ispisan je na 535 strana, i sadrži 435 fotosa. Po završetku tehničke obrada prema odabranom formatu tekst je u knjizi trebao biti manji za oko 100 stranica. Tek nakon godinu i više dana od slanja našeg teksta, 27. maja 2022. godine, uz tvrdnju da je jednoglasno usvojen, Odbor nam je dostavio za trećinu skraćenu, izmijenjenu i dopunjenu verziju teksta, iako su sami jednoglasno prihvatili sadržaj Monografije koji smo im mi autori monografije poslali prije početka rada i prema kojem smo i pisali tekstove. I pored našeg neslaganja u mnogim segmentima te njihove vraćene verzije teksta željeli smo da se ovaj posao završi i uz manje dodatake pojedinih pasusa i korekcije vratili ga Odboru, kako bi se konačno krenulo u tehničke poslove pripreme knjige za štampanje.
Od Odbora ni nakon toga nismo dobili nikakav popratni odgovor, osim nezvaničnog usmenog saopštenja “da je iz teksta izbačen dio koji govori o geografiji i politici”, na kojem smo mi autori insistirali da mora biti sadržan u finalnom tekstu Monografije. Zbog obaveze prema javnosti dužni smo naglasiti da se radi samo o dva pasosa, u kojima stoji statistika stanovnika u Dubici po popisu iz 2013. i o tome da je demografska struktura stanovništva grada nasilno promijenjena od 1992. do 1995. progonom Bošnjaka, Hrvata i ostalih Nesrba iz Bosanske Dubice.  
Citat iz teksta:
‘U vrijeme raspada Jugoslavije 1991. g. na području dubičke opštine živjelo je 31.606 stanovnika, od čega 13.606 (43,3%) u gradu, a 17.926 (56,7%) u 61 seoskom naselju. Po popisu iz 2013. g. u opštini živi 21.524 stanovnika, od čega 10.544 (49,0%) u gradu i 10.980 (51,0%) u selu. Strukturu stanovništva čine Srbi 18.670 (86,7%), Bošnjaci 2.168 (10,1%), Hrvati 273 (1,3%) i ostali 413 (1,9%).
Tokom agresije na BiH 1992-1995. iz Dubice su protjerani i izbjegli skoro svi Bošnjaci i Hrvati, od kojih se do sada vratio samo neznatan broj’.
Dalje, neprihvatljivo za nas autore i duboko vrijeđa našu čast i patriotizam, da je Odbor ili neki pojedinac unutar, zbog primjedbe jednog člana Odbora da se radi o ratnoj zastavi uklonio iz našeg teksta nekoliko slika na kojima se može vidjeti prva zvanična zastava Republike Bosne i Hercegovine sa ljiljanima. Nezadovoljni takvim odnosom Odbora prema nama autorima i zadatku koji su primili bili smo prisiljeni 29. maja 2022. godine Odboru Monografije poslati obavijest da povlačimo naš originalni tekst od 12. aprila 2021. i prekidamo dalju saradnju sa njima.
Ni nakon toga Odbor se nije oglasio preko FB službene stranice, već nam je koordinator  1. juna 2022. godine preko FB najavio mogući sastanak sa Odborom. Kako se to nije dogodilo koordinator je novom obavijesti od 10. juna 2022. preko FB nagovijestio mogući sastanak Odbora u narednih 7 dana, što samo potvrđuje da su članovi Odbora nedorasli ovakvom projektu i ne razumiju i historijsku ljudsku, moralnu, etičku, profesionalnu i svaku drugu važnost ovog projekta.
Bez znanja nas autora i saglasnosti preko neovlaštenih osoba od strane odbora ili pojedinca mijenjati naš originalni tekst, dopisivati i izbacivati dijelove teksta je veliko nepoštovanje prema nama, a pri tom znajući da smo mi autori bez honorara, volonterski sa kredibilitetom kojeg bi poželio svaki fudbalski klub, 8 mjeseci studiozno istraživali hiljade stranica internet materijala, odlazili u prostorije FS u Banjaluku, i bez arhive kluba, složili tekst koji bi bio možda i zadnja enciklopedija, monografija ne samo FK “Borac” nego i našeg grada Bosanske Dubice. Čak je izbačen i dio teksta koji se poziva na izjave očevidaca o palenju arhive na stadionu FK “Borac” od strane bivšeg fudbalskog sudije Dragana Banjca. I onda se pitamo šta se to dešava u BiH fudbalskom savezu, koji je Banjca promovirao više puta u instruktora ili izbornika delagata, čak i u BiH Premijer ligi. 
Ova obavijest će biti proslijeđena Odboru Monografije FK “Borac 55” Bosanska Dubica, udruženjima naših građana, FB grupama i individualnim FB profilima i slobodno se može dijeliti u medijima i na socijalnim mrežama.”

Međutim, Milan B. Radulović je 21. jula 2022. godine, takođe putem društvenih mreža, odgovorio autorima monografije iznoseći falsifikat činjenice. On je napisao:
“Gledajući naslovnu stranu buduće Monografije “FK Borac Bosanska Dubica 1936-1991 55 godina” primetio sam da su kao aktivne godine delovanja Borca napisane i 1941, 42, 43, 44, i 45. Za one koji ne znaju Bosanska Dubica je bila ustaški grad u NDH od 10. aprila 1941. do 27. aprila 1945. godine i u tom  periodu nije postojao FK Borac jer je bio raspušten, a većina igrača otišla u partizane. Istini za volju neki su se pridružili i ustašama ali su abolirani posle rata. Zna se i kako i po kom osnovu. 
Borac su osnovali komunisti na čelu sa Fadilom Šerićem i Boškom Šiljegovićem 1936. godine i on je bio stecište napredne omladine. Dao je više narodnih heroja i generala JNA. Zašto ovo pišem? Zato što je načelnik Kozarske Dubice dr. Reljić dao moralnu podršku i finansijsku potporu za ovakvu naslovnu stranu, tako tvrde oni koji su bili kod njega. Ili nije imao dobrog savetnika da ga upozori na to ili je u pitanju neki politički dil. Ja ne znam odgovor na to ali znam da je to sramota za naš kraj. Posle prekida rada u toku Drugog svetskog rata rad Borca je obnovljen posle oslobođenja. 
Na naslovnoj strani su dve fotografije jedna koja je istinita i datirana na 1991. godinu i druga koja je datirana na 1936. godinu, ali nije istinita jer je snimljena pedesetih godina prošlog veka i snimio je moj otac Bogdan”.
Falsifikati imaju moć ubijanja istine, a gospoda autori Emir Tabaković, Nihad Krupić i Zijad Bećirević na perfidan način željeli su da proguraju “svoju istinu” upakovanu u monografiju jednog Fudbalskog kluba koji dolazi iz grada čija okolina nekoliko decenija poslije završetka Drugog svjetskog rata nije dala regruta u Jugoslovensku narodnu armiju zbog genocida počinjenog u Potkozarju, te svirepim ubistvima u Jasenovcu. 
Iz Kozarske Dubice dolazi i Stojanka Majka Knežpoljka koju je u poemi opjevao Skender Kulenović, kao i major Milan Tepić, posljednji narodni heroj Jugoslavije. 
Autorima Tabakoviću, Krupiću i Bećireviću je, izgleda, motiv pisanja monografije FK Borac iz Kozarske Dubice bio politički i falsifikatorski, a ne sportski i ljudski.
Svakom njegovo, a ovaj slučaj iz Kozarske Dubice svima treba da bude opomena kako ne bi doživjeli sudbinu sveopšteg izrugavanja antifašizmu i njegovom poništavanju!