Osmomesečno srce Srpske republike Bosne i Hercegovine je produhovljeno, na današnji dan, pre 26 godina. Rodio se prvi strukovni sportski savez nove pravoslavne zemlje zapadno od Drine – Fudbalski savez koji danas nosi prefiks Republike Srpske.

U Banskom Dvoru u Banjaluci entuzijasti i patriote, u neviđenom nevinom zanosu prosvetlili su put kojim treba da korača mladost ovih prostora i udari temelje večne budučnosti na ovim krajevima.

-O nama će pisati, jednog dana, istorija, a mi ćemo da budemo ponosni što smo protagonisti svega toga – rekao je prvi predsednik Fudbalskog saveza Republike Srpske Branko Lazarević iz Bijeljine, danas kolekcionar “plaketa” s molbom da ništa ne komentariše.

Tog 5. septembra 1992. godine Fudbalski savez je pokrenuo priču košarke, boska, šaha, rukometa, odbojke, atletike, plivanja…

Snaga neviđena, pretočena iz jedne ideje u stvarnost, kako pečat održivosti, postojanja i večnosti jednog naroda na vekovnom prostoru, koji se sudarao sa izazovima i iskušenjima dva milenijuma.

Posle Branka Lazarevića iz Bijeljine koji je vodio Savez do 1998. godine i doktora Milana Jelića iz Modriče koji je reformisao FSRS u narednih devet godina, dok ga nije prekinula smrt u tom poslu 30. septembra 2007. godine u poslednjih jedanaest godina najodgovorniju funkciju u FSRS ovavlja advokat iz Gradiške Mile Kovačević. Rodoljub Petković, jedan od osnivača FSRS i generalni sekretar od osnivanja do 16. novembra prošle godine bio je svedok svih priča i razgovora, čovek čije ime je istorijski vezano

Fudbalski savez Republike Srpske koji živi više od četvrt veka danas ima više od 360 klubova i 25.000 registrovanih igračica i fudbalera, ali i nezahvalnu ulogu da se odbrani od majorizacije koja je stalna ideja fudbalskog Sarajeva. Prema poslednjim dešavanjima prvobitna uloga Saveza čiji je glavni cilj autonomnost i zaštita integriteta Republike Srpske je prerastao u interesni savez sa godišnjim budžetom od oko 750.000 maraka dok s druge strane “partnerski”  zajednički Savez “obrćei okreće” desetine miliona.

Prvozamišljena ideja iz septembra 1992. godine pretočena je, uglavnom, u lični interes pojedinaca koji Republiku Srpsku “štite i poštuju” do table koja obeležava izlazak iz njihove lokalne zajednice, a kada se ponovo vrate u svoju sredinu, onda uglavnom “popuju” i “pametuju” kako su oni izabrani i odbrani da spasu ono što su unapred (pro)dali!

Od nekadašnje snage i autoriteta, moći i dijaloga, Fudbalski savez Republike Sroske je danas postao predmet ismejavanja kojem “partnersko” Sarajevo određuje broj premijerligaša i svega onoga što bi trebalo da pripada jednom od dva konstitutivna elementa. Taj “dil” sadašnjeg predsednika FSRS Mile Kovačevića i jedinog glavnokomandujućeg predsednika Elvedina Begića obija se višestruko o glavu Republike Srpske, njenog fudbala i svega onoga što ova priča nosi sa sobom.

Pre svega Fudbalski savez Republike Srpske je prihvatio pravila igre mimo Dejtonskog sporazuma i Ustava Bosne i Hercegovine, a današnje rukovodstvo je samo nastavilo da razgrađuje i devalvira onaj patrioteski i sportski zanos na očetku jeseni Leta Gospodnjeg 1992.

U autorizovanom intervjuu “Glasu Srpskom” 1998. godine Španac Karlos Vestendorp, tadašnji visoki predstavnik međunarodne zajednice u BiH je rekao:

-Sport je isključivo u nadležnosti entiteta!

Koga to danas interesuje u Republici Srpskoj? Ima li ljudi u “točku zamajcu” ako što je Fudbalski savez da pokrene tu priču ili se sve svodi na funkcije, dnevnice, putovanja i povlašćenja?

Fudbalski savez Republike Srpske danas više liči na saučesnika “sarajevske politike” nego kamen temeljac Republike Srpske, a duhovnost je pretvorena u strogi materijalizam što je nebrojeno puta do sada dokazano i pokazeno. Ostale su godine kao svedočenje…

Gde je danas ta ideja iz 1992. godine?

Srećan 26. rođendan…

Šampioni Republike Srpske su bili: Boksit (Milići), Rudar (Ugljevik), Borac (Banjaluka), Leotar (Trebinje), Modriča Maksima, Slavija (Srpsko Sarajevo), Radnik (Bijeljina), Laktaši, Rudar Prijedor, Drina (Zvornik), Kozara (Gradiška), Mladost (Velika Obarska), Krupa (Krupa na Vrbasu) i Zvijezda-09 (Etno selo Stanišići).

Pobednici Kupa su: Kozara (Gradiška), Borac (Banjaluka), Sloga (Trn), Rudar (Ugljevik), Leotar (Trebinje), Jedinstvo (Brčko), Slavija (Istočno Sarajevo), Modriča Maksima, Radnik (Bijeljina) i Rudar Prijedor.

U kupovima pod okriljem Evropske fudbalske federacije UEFA nastupalo je pet klubova: Leotar (Trebinje), Slavija (Istočno Sarajevo), Modriča Maksima, Borac (Banjaluka) i Radniki (Bijeljina)